- xasiyyətli
- прил. с каким-л. характером. Pis xasiyyətli с плохим характером, tünd xasiyyətli с крутым характером
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
xasiyyətli
Смотреть что такое "xasiyyətli" в других словарях:
eynixasiyyətli — sif. Başqası ilə eyni xasiyyətdə olan, xasiyyətcə oxşar, bir cür, eyni. Eynixasiyyətli cisimlər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılıqlı — sif. Yaxşı xasiyyətli, hamı ilə yola gedən, xoşrəftar. Qılıqlı adam. . . . qılıqlı – bir sıra sözlərə qoşularaq, həmin sözlərin ifadə etdiyi mənada xasiyyət bildirən mürəkkəb sifət düzəldilir; məs.: arvadqılıqlı (arvadxasiyyətli), ilanqılıqlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədməzac — f. və ə. 1) sərt xasiyyətli, tünd xasiyyətli; 2) m. qaba, kobud, sərt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədəxlaq — sif. <fars. bəd və ər. əxlaq> 1. Əxlaqı pis, əxlaqı pozğun, əxlaqsız. 2. Pis xasiyyətli, tünd xasiyyətli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
divqılıq — sif. Div xasiyyətli, pis xasiyyətli, yolagetməz. Divqılıq adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhkəm — sif. <ər.> 1. Davamlı, bərk. Möhkəm sədd. Möhkəm divar. Möhkəm ip. Möhkəm taxta. // Zərf mənasında. Bərk bərk, kip. İpləri möhkəm bağlamaq. 2. Sağlam, davamlı, dözümlü, qüvvətli. . . Qaraş möhkəm və sağlam idi. M. İ.. // Zərf mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vəhşi — sif. 1. İbtidai halda olan, ibtidai mədəniyyət pilləsində olan; ibtidai. Vəhşi tayfalar. İnsanlar vəhşi halında yaşadıqları zaman. – <Skif tayfası> cəsarətli, vəhşi xasiyyətli və köçəri olan müxtəlif qəbilələrdən ibarət idi. A. B.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərmizac — ə. f. və ə. 1) incə təbiətli, incə xasiyyətli; 2) m. nəmli, rütubətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xoştəbiət(li) — sif. <fars. xoş və ər. təbiət> Yaxşı xasiyyətli, gözəl təbiətli, xoşqılıqlı. Hamı müsəlmanlar sənin kimi xoştəbiət ola idilər. Ü. H.. . . Dürdanə xanım xoştəbiətli, sadə ürəkli, nazik, bir qədər mövhumatçı bir adamdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhvallı — sif. dan. 1. Yaxşı xasiyyətli, xoşagələn, deyib gülən, xoşsöhbət. Əhvallı adam. Əhvallı kişidir. – <Müdir:> Amma əcəb də əhvallı zabit idi. H. N.. 2. Varlı, dövlətli, tanqahlı. Əhvallı adam. 3. Yaşlı, hörmətli. İllər boyu silahlarını yerə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədnihad — f. pis xasiyyətli, ağır xasiyyəti olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
